این مقاله به یک مدل ترکیبی جدید برای تولید نقشه‌های آسیب‌پذیری می‌پردازد. تاکنون ترکیبی از تکنیک‌های داده محور و سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی برای سنجش آسیب‌پذیری در برابر سیل استفاده شده است.
انتشارات
احمدلو و همکاران (2020):
نقشه‌برداری و ارزیابی حساسیت به سیل با استفاده از یک مدل یادگیری عمیق جدید که ترکیبی از شبکه‌های عصبی پرسپترون چندلایه و رمزگذار خودکار است.
حیدری (2009):
طرح جامع سازه جهت کاهش آسیب در برابر سیل.
این مقاله به یک مطالعه موردی در جنوب غربی ایران می‌پردازد. با توجه به نتایج، سدهای نگهدارنده و انحراف سیلاب بهترین جایگزین برای حفاظت در برابر سیل هستند، در حالی که بندها و سدها در اکثر موارد توجیه‌پذیر نیستند.
سیدین (2005):
سیستم مدیریت بلایای طبیعی ایران – نیاز به رفع ضعف‌ها و مشکلات.
این مقاله به ارائه و بررسی انتقادی ارگان‌ها و رویه‌های مدیریت بلایای طبیعی در رسیدگی به بلایای طبیعی در ایران می‌پردازد. این مقاله خواستار ایجاد یک NDMO مستقل، توجه یکسان به تمام جنبه‌های مدیریت بلایای طبیعی، ایجاد پایگاه‌های اطلاعاتی بلایای طبیعی و آموزش جامع جمعیت است.
مایر و همکاران (2021):
تقویت تاب‌آوری شهروندان – The FLOODLABEL (برچسب سیل)
این مقاله Floodlabel (برچسب سیل) را به عنوان مفهومی چند‌مرحله‌ای توصیف می‌کند که خطر سیل را برای صاحب‌خانه‌ها توضیح داده و دستورالعمل‌هایی را در مورد نحوه محافظت از ملک آنها در برابر آسیب‌های ناشی از سیل ارائه می‌دهد. به عنوان یک موضوع مرتبط بین‌المللی، این مقاله در مورد سازگاری این موضوع با نیازها و شرایط خاص کشور غنا و ایران بحث می‌کند.
